Port Hardy

Hallo Holland,

De reis op weg naar Port Hardy duurde iets langer dan verwacht. We reden eerst zo´n vijf uur over een verharde weg langs de kust, waarna we drie en een half uur door de bergen moesten rijden voordat we eindelijk op de plaats van bestemming terecht kwamen.
Het eerste meisje dat ik tegen kwam zat aan de rand van het reservaat, waarschijnlijk was ze dronken of onder invloed van drugs. Ik schatte haar 14 of 15 jaar. Het reservaat was veel heftiger dan we ooit hebben gezien. Veel meer vervallen en een depressieve atmosfeer.
Maar weinig mensen nemen de moeite op deze plaats te bezoeken. In de winter zijn de bergen vaak onbegaanbaar en gevaarlijk door de vele zwarte beren en Poema´s die er rond lopen.(zelfs in het dorpje).
De Native s leefden hier vooral van de visvangst en werkten in de kolen mijnen. De visvangst is door de professionele vissers overgenomen en de kolen mijnen zijn gesloten. Er heerst dus zware armoede en uitzichtloosheid onder diegenen die geen kans zagen om naar de dichtst bijzijnde stad Cambell River te verhuizen (zo'n 3 uur rijden)
Bij onze aankomst werden we als helden ontvangen. Iedereen wist al van onze komst en was zo blij ons te zien. Ik kreeg gelijk een gitaar in mijn handen en heb meegespeeld in de worship. Er waren ongeveer 30 mensen. De kerk op het reservaat "Tsulquate Revival Centre" wordt maar door een handje vol mensen bezocht, terwijl de Christenen vol van het vuur van de Heilige Geest zijn. Wat een zegen om met deze mensen op te trekken. We mochten met diverse mensen bidden, maar vooral konden we bemoedigen.
Dit is de reactie die ze mij stuurde:

Hi,Marco&Margreet;
It was really nice to have you both and to hear you both,what strong annoiting you and your whole family has.I am so blessed to have witnessed to that your sons are richly touched by "OUR GOD" it was truely awesome.We are greatly thankful that the example that you both have set for our kids.Because kids are our future and they listen to what they are taught and what you have taught is that it is awesome to have "GOD" in our lives.Thank you so much.God Bless you and your children.That is what we saying about the snow that Reverend Norman was praying for your SAFE journey home.HE prayed out loudly and we agreed that the LORD was watching over you all and that the road was cleared as you went that way.Thank GOD so much that he brought you home safely.AWESOME" GOD"! Well I just wanted to thank you again and we hope to see you soon.We will keep in touch.God Bless"

We hadden wel sneeuw in de bergen, maar de zon ging steeds voor ons uit. We hadden een geweldige tijd. Zie ook de foto's.

Blessings en Love,

Marco en Margreet